Η πρωτοτυπία στην τέχνη είναι ένα πανέμορφο και συνάμα, σύνθετο ζήτημα. Ο όρος, αρκετά συχνά, χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την πλοκή αυτή καθ’ αυτή – μια ιστορία χαρακτηρίζεται ως πρωτότυπη με βάση τα γεγονότα, τις εξελίξεις που την αποτελούν.
Μεγάλη αξία, όμως, έχει επίσης το έργο το οποίο επιλέγει να μιλήσει για ένα συνηθισμένο θέμα, με πολύ καινοτόμο και ξεχωριστό τρόπο. Πρόσφατο παράδειγμα, από την μεγάλη οθόνη, είναι το Marriage Story (2019), μια ταινία που θέτει στο επίκεντρο τις θεματικές του γάμου και του διαζυγίου, αλλά μιλάει για αυτές με τόσο ιδιαίτερη και ανθρώπινη φωνή που καταλήγει να ξεχωρίζει. Ένα αντίστοιχο, χαρακτηριστικό παράδειγμα από την λογοτεχνία είναι το Εμείς τα θηρία, του Justin Torres.
Το βιβλίο διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας μιγάδων – ο πατέρας Πορτορικανός, η μητέρα καυκάσιας καταγωγής–, η οποία ζει στις φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν. Ο πρωταγωνιστής, μαζί με τα δυο αδέρφια του, περνά τις μέρες τους παίζοντας, εξερευνώντας, τραγουδώντας. Οι τρεις μαθαίνουν κολύμπι, τσακώνονται, ταξιδεύουν, στηρίζουν την μητέρα τους, θαυμάζουν, αλλά και φοβούνται τον πατέρα τους. Αγαπάνε τους γονείς τους. Όλα αυτά, μέχρι την ενηλικίωση, μέχρι την ώρα που συμβαίνει κάτι καταλυτικό, που οδηγεί στον εξοστρακισμό, τον αποχωρισμό του λυκόπουλου από την αγέλη του.
Τα θηρία του Torres εκμεταλλεύονται τις ιδιαιτερότητες της λογοτεχνικής αφήγησης με πολύ έξυπνο τρόπο. Το μυθιστόρημα είναι, κατά κύριο λόγο, γραμμένο σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο• η αφηγηματική του φωνή πρεσβεύει την ενότητα της οικογένειας, την ισχύ των σχέσεων εξ αίματος. Η γραφή είναι άλλοτε τρυφερή, γλυκιά, άλλοτε σοβαρή κι άλλοτε αλλόκοτη. Τα πρωινά στο σαλόνι, τα πειράγματα, οι καυγάδες, η βία, οι συναισθηματικοί εκβιασμοί περιγράφονται σαν μέρη μιας ιδιότυπης ρουτίνας, κομμάτια της καθημερινότητας της φαμίλιας. Όταν έρχεται η ώρα ο πρωταγωνιστής να κόψει τον ομφάλιο λώρο για πάντα, όταν ενηλικιώνεται και ανακαλύπτει πως είναι διαφορετικός, πως «δεν είναι σαν κι αυτούς», τότε ο Torres αλλάζει την πρόζα του, γυρνάει στο πρώτο ενικό. Η γραφή γίνεται πιο απότομη, μπερδεμένη, φρικώδης.
Στο τέλος, ο συναισθηματικός πυρήνας περιστρέφεται, αλλάζει. Γεμίζει με σκληρότητα, συνάμα, όμως, κρύβει και μια ομορφιά, που ποτέ δεν χάνεται. Ο Torres προβάλει την οικογένεια ως δύναμη που κατατρέχει – και, ίσως, απογοητεύει, συχνά–, αλλά κι ως πηγή λύτρωσης, «δέντρο» με αναμνήσεις που ακολουθούν τον καθένα σε όλη τη ζωή του.
Ο Justin Torres είναι σπουδαίος συγγραφέας και το Εμείς τα θηρία ένα σπουδαίο (και το παρθενικό) βιβλίο του. Συνάμα, αποτελεί μικρό εγχειρίδιο καλής κι έξυπνης γραφής, εγχειρίδιο για το πώς μια καινούρια φωνή μπορεί να μιλήσει όμορφα για ένα θέμα που έχουν ήδη σχολιάσει χιλιάδες άλλες φωνές.
Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκης.
Μοιραστείτε το άρθρο μας
Σχετικά με τον Author
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στου Ζωγράφου. Δεν άλλαξε και ποτέ παραστάσεις, οπότε η ζωή του μάλλον θα είναι αρκετά βαρετή. Τι δεν είναι βαρετό, όμως; Το περιεχόμενο αυτή της σελίδας.
