«Οι απροσδόκητες συνδέσεις που κάνουμε μπορεί να μην διαρκέσουν, αλλά μένουν μαζί μας για πάντα» είχε πει η Sofia Coppola για την ταινία της Lost in Translation (2003). Κάπως έτσι σε ξαφνιάζει και η πιο νέα της ταινία On the Rocks (2020), διότι ενώ στην επιφάνεια φαίνεται πιο συμβατική σε σχέση με άλλα έργα της Coppola, αυτό το ψηφιδωτό κομψών λεπτοτήτων και χαμηλών τόνων, εντυπώνεται στον θεατή αβίαστα.
Η πλοκή δεν φάνηκε ποτέ να ενδιαφέρει την Coppola, το σήμα κατατεθέν της είναι εξάλλου οι θεματικές που ακολουθεί, τυπικά γύρω από μια γυναίκα πρωταγωνίστρια σε συναισθηματικό αδιέξοδο ή σε σημείο καμπής στη ζωή της. Έτσι και στο On the Rocks, η ιστορία ακολουθεί την Laura (Rashida Jones) της οποίας ο γάμος με τον Dean (Marlon Wayans) βρίσκεται σε κρίση, όταν πλέον οι αποστάσεις στη σχέση τους γίνονται ενοχλητικά αισθητές στην Laura και η μοναξιά και οι αμφιβολίες για την πίστη του συντρόφου της, την κατακλύζουν. Η Laura προσεγγίζει το κλισέ ως μια συγγραφέας δίχως έμπνευση, όπως και ο πατέρας της Felix (Bill Murray), εκκεντρικά αδιόρθωτος γόης και πλούσιος έμπορος έργων τέχνης -μια συνεργασία και ένας ρόλος που ο Bill δείχνει να απολαμβάνει πολύ.
Η είσοδος του Felix στην πλοκή, βάζει τέλος στην σιωπηλή δυσαρέσκεια όχι μόνο της κόρης του απέναντι στον άνδρα της αλλά και της «νορμαλότητας» της πλοκής απέναντι στις προσδοκίες για μια ταινία/δράμα από την Sofia Coppola. Ωστόσο η ταινία παραμένει πιστή στην αφηγηματική αισθητική που καθιέρωσε στην αρχή, διατηρώντας με ευσέβεια την ηπιότητα της διάθεσης και της ροής. Παρόλο που ο χαρακτήρας του Bill Murray βάζει απερίσκεπτα σε δύσκολες καταστάσεις την κόρη του στα πλαίσια της περιπέτειας τους, σε διάφορες γωνιές του Μανχάταν της Νέας Υόρκης, αλλά και λίγο πιο μακριά, τα στοιχεία μελαγχολικής Screwball Rom-Com, φιλοφρονούν τις αφηγηματικές ανησυχίες της σκηνοθέτριας. Πρόκειται σίγουρα για μια ταινία που προσεγγίζει την πιο αδέξια και παιδαριώδη πλευρά των χαρακτήρων. Το κωμικό στοιχείο που προσδίδει ο χαρακτήρας του Bill δεν υπονομεύει όμως την αισθητική ακεραιότητα της ταινίας. Αντιθέτως αυτό συνδυάζεται οργανικά με το ευρύτερο στιλιστικό πλαίσιο.
Η ταινία On the Rocks, δεν είναι σπουδή πάνω σε συζυγικά και ενδοοικογενειακά ζητήματα· αυτό περισσότερο βρίσκεται στο παρασκήνιο όσο ακολουθούμε την ιστορία ενός πατέρα και μιας κόρης. Η Coppola εδώ κάνει σχόλιο πάνω στην δικιά της πατρική σχέση με τον Francis Ford Coppola και τα ασυνήθιστα παιδικά της χρόνια όντας κόρη ενός σπουδαίου και πετυχημένου σκηνοθέτη. Το κεντρικό νήμα αφήγησης γίνεται η αλληλεπίδραση της Laura με τον Felix, στην προσπάθειά τους να βρουν κοινό έδαφος, ώστε να συνυπάρχουν ομαλά όχι απλά ως πατέρας και κόρη. Μέσα από τις συζητήσεις τους περί σχέσεων ανδρών και γυναικών, η Laura μαθαίνει να μην είναι πια το «κοριτσάκι του μπαμπά» και ο Felix ξεκινά να αντιμετωπίζει την κόρη του ως ενήλικη.
Μέσα από τον φακό αποτυπώνεται η συναισθηματική κατάσταση των χαρακτήρων, τεχνική χαρακτηριστική της Coppola. Κάθε σκηνή είναι συμπαγής χωρίς την ανάγκη αφηγηματικών παρεμβάσεων και με αυτόν τον τρόπο το κοινό αιχμαλωτίζεται από την θέρμη των πλάνων και από τις φιλοσοφικές συζητήσεις των χαρακτήρων, πράγμα που καθιστά την On the Rocks, μια ανάλαφρη συναισθηματική εμπειρία θέασης.
Η ταινία ξεκινάει με τον Felix να λέει στην κόρη του ως παιδί «Να θυμάσαι, μην δώσεις την καρδιά σου σε κανένα αγόρι. Είσαι δικιά μου μέχρι να παντρευτείς… Και τότε θα είσαι ακόμα δικιά μου». Πολλές φορές η Sofia Coppola αφήνει χώρο για ασάφειες και για το ανεκπλήρωτο στο τέλος των φιλμ της. Το On the Rocks δεν διαφέρει σε αυτό. Η ερμηνεία του φινάλε και του τι ακολουθεί για την σχέση πατέρα και κόρης, βρίσκεται στα χέρια μας.
Μοιραστείτε το άρθρο μας
Σχετικά με τον Author
Η ζωή του φαίνεται να βρίσκεται σε beta version, το οποίο βασικά σημαίνει «ακόμα δεν λειτουργεί». Για αυτό αναζητά καταφύγιο στα σινεμαδάκια της Αθήνας και την θαλπωρή της μεγάλης οθόνης. Αδιόρθωτος σινεφίλ και παθιασμένος με την τέχνη, το γιατί επέλεξε να γίνει Software Engineer, μόνο αυτός το ξέρει .
