You are currently viewing I’m No Longer There | Οργή από τις φτωχογειτονιές του Μεξικού

I’m No Longer There | Οργή από τις φτωχογειτονιές του Μεξικού

Ο σκηνοθέτης Fernando Frias με την δεύτερη του ταινία, μας μεταφέρει στις φτωχογειτονιές του Μεξικού και το Queens της Αμερικής, όπου παρακολουθούμε το ταξίδι ενός αυτόχθονα εφήβου, του Ulises.  O ήρωας της ταινίας, από ηγέτης μιας συμμορίας στις φτωχογειτονιές του Monterey στο Βόρειο Μεξικό, λόγω μιας παρεξήγησης, αναγκάζεται να φυγαδευτεί στο Queens, σε μια διαδρομή όπου θα αναγκαστεί να ωριμάσει προκειμένου να επιβιώσει.

 Στην πρώτη σκηνή βλέπουμε Ulises να αποχαιρετά τους φίλους που αφήνει πίσω, πριν μεταναστεύσει παράνομα στην Αμερική.  Έπειτα, στην υπόλοιπη ταινία αντιπαρατίθεται σε μη γραμμική ροή  η ζωή του στο Μεξικό και στην νέα του πατρίδα. Από τη μία, στο Μεξικό δείχνει να είναι βασιλιάς. Με την ομάδα που έχει φτιάξει με τους φίλους του, ονομαζόμενοι Los Terkos (αυτοί που αντιστέκονται στην αλλαγή, όπως μαθαίνουμε από την αρχή της ταινίας), τριγυρνάνε στους δρόμους, κάνουν μικροπαρανομίες, φοράνε φαρδιά ρούχα σε συνδυασμό με περίεργα κουρέματα και κυρίως  χορεύουν  Cumbia. Από την άλλη, η νέα πραγματικότητα της αμερικανικής μεγαλούπολης. Ο Ulises βρίσκεται χωρίς χαρτιά, χωρίς γνώση της γλώσσας και όπως αντιλαμβάνεται σιγά σιγά, χωρίς προοπτική.

 Ο Friars χρησιμοποιεί αρκετούς ερασιτέχνες ηθοποιούς και σε συνδυασμό με τις μεγάλες σε διάρκεια λήψεις, καταφέρνει να χτίσει ένα κόσμο που δείχνει ρεαλιστικός, βιωμένος και άμεσος. Η ζωή στη γενέτειρα του Ulises του δείχνει ευτυχισμένη και έχει χρώμα, παρόλη την υπάρξη φτώχειας. Οι Los Trekos ζουν ανέμελα και έχουν αναπτύξει ένα ιδιαίτερο δέσιμο μεταξύ τους, το οποίο τονίζεται από την πρώτη σκηνή.  Έχουν μία θέση στην κοινωνία και ένα μέρος του μικρόκοσμου τους, τους σέβεται και τους θαυμάζει. Κυρίως όμως, έχουν όνειρα και , έστω με τον αφελή τρόπο τους , βλέπουν ένα μέλλον. Αντίθετα, στην Αμερική ο Ulises αισθάνεται ότι είναι “ο κανένας”.  Μαθημένος αλλιώς, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι οι νέες του γνωριμίες θα του συμπεριφέρονται σαν τον τελευταίο τροχό της αμάξης, το οποίο τον οδηγεί να έχει νεύρα με τους αναπόφευκτους καυγάδες. Σαν μόνα φωτεινά σημεία της καινούργια ζωής του, είναι ότι κρατάει ζωντανή την σπίθα για τον χορό και η σύνδεση που αναπτύσει με την Lin, μία έφηβη με καταγωγή από την Κίνα. Όταν όμως και τα δύο δεν ευδοκιμούν, ο Ulises καταλαβαίνει ότι πρέπει να πάρει κάποιες αποφάσεις για την ζωή του.

 Συνολικά η ταινία είναι ένα όμορφο ταξίδι ενός κόσμου αρκετά  μακριά τον δικό μας , αλλά που  θα αναγνωρίσουμε οικία στοιχεία. O Fernando Friars δημιουργεί έναν ενδιαφέροντα και ιδιαίτερο πρωταγωνιστή, που σε καμία περίπτωση δεν είναι χάσιμο χρόνου να παρακολουθήσουμε την εφηβεία του. Η ταινία προβάλλεται στο Netflix.

Μοιραστείτε το άρθρο μας

Σχετικά με τον Author

Νίκος Μπουγιούκας

  • Opens in a new tab

O Nίκος είναι σινεφίλ απο τότε που θυμάται τον εαυτό του. Η αγάπη του για τον κινηματογράφο τον έκανε να απαρνηθεί την χρηματοοικονομική και οικονομετρία του ΟΠΑ, προκειμένου να σπουδάσει σκηνοθεσία. Τώρα πια σκηνοθέτης με την βούλα, χαίρεται να ξεδιπλώνει τις απόψεις του, περι του κινηματογράφου στα άρθρα του Auteur Theory.

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments