Το Dracula (2020) προσπαθεί να αποτελέσει φορέας νέων ιδεών στα πλαίσια μιας επανεξέτασης του κλασσικού γοτθικού μυθιστορήματος του Bram Stoker. Οι Mark Gatiss και Steven Moffat του Sherlock (2010) προσαρμόζουν, όπως με το Sherlock, τον θρύλο του κόμη Δράκουλα στα σημερινά δεδομένα, δίνοντας μια φρέσκια πνοή στην ιστορία, σε καινούριους και σε γνώριμους χαρακτήρες, ώστε να δικαιολογείται η ύπαρξη της σειράς.
Η mini σειρά του BBC One και Netflix, αποτελείται από τρία 90λεπτα επεισόδια όπου αναθεωρείται ευρηματικά ο μύθος του πιο διάσημου βαμπίρ, με σεβασμό στο αρχέτυπο της ιστορίας. Στο πρώτο επεισόδιο με τίτλο «The rules of the Beast» μαθαίνουμε και εμείς ποιος είναι ο καινούριος κόμης -ερμηνεία του Claes Bang The Square (2017). Το ταξίδι του Δράκουλα ξεκινάει, όπως είναι φυσικό, στο κάστρο του, με την επίσκεψη του Jonathan Harker. H ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και μυστήρια ενώ ο ηλικιωμένος αριστοκράτης που καλωσορίζει στο σπιτικό του τον δύσμοιρο δικηγόρο, έχει αύρα από Klaus Kinski στο Nosferatu (1979).
Το πρώτο επεισόδιο με επιτυχία παρουσιάζει έναν αλαζονικό, σατανικό, σαγηνευτικό και σίγουρα υβριστικό Δράκουλα, προμηνύοντας έτσι την τραγικότητα στον χαρακτήρα του. Αλλά και ένα ψυχολογικό θρίλερ-ταξίδι του Harker και αναζήτηση απαντήσεων μέσα στον λαβύρινθο που είναι το κάστρο του κόμη. Μέχρι το τέλος της επίσκεψής του, ο Jonathan είναι ψυχικά ηττημένος και σωματικά εξαθλιωμένος και ο Δράκουλας ανανεωμένος, έτοιμος να εκτελέσει τα σχέδιά του δίνοντας μια ερμηνεία που θυμίζει μεν Christopher Lee στο Dracula (1958), αλλά είναι δε, πρωτότυπη και ιδιαίτερη.
Δεν είναι δύσκολο κανείς να συνειδητοποιήσει πόσο διεστραμμένη είναι αυτή η εξαιρετική εκδοχή του Δράκουλα, ο οποίος με ανησυχητικά προφανή δυσκολία διατηρεί την μάσκα της ανθρωπότητας του. Ωστόσο, δεν κλέβει μόνο αυτός την παράσταση. Σε ένα πολύ ενδιαφέρον twist του μύθου, η μοναχή Agatha (Dolly Wells), αποκαλύπτεται ότι είναι μια Van Helsing, η μανιώδης εχθρός του Δράκουλα που εκστασιασμένη από τον θρύλο των βαμπίρ, αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξουδετέρωση του σατανικού κόμη.
Ενώ το πρώτο επεισόδιο διαδραματίζεται στην Τρανσυλβανία και κατά κύριο λόγο στο κάστρο, στο δεύτερο επεισόδιο «Blood Vessel», εξερευνάται η πτυχή της ιστορίας που λαμβάνει χώρα στο κατάστρωμα του ρωσικού πλοίου «Η Δήμητρα». Το ύφος του επεισοδίου παραμένει ως έχει -συνεχίζει να είναι έργο εποχής- αλλά στην πλοκή παρουσιάζονται πολλοί νέοι χαρακτήρες, οι οποίοι αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους στα πλαίσια πολλών μυστήριων φόνων και εξαφανίσεων. Το επεισόδιο λειτουργεί σαν ένα γεφύρωμα της αρχής και του τέλους της ιστορίας του κόμη, είναι εξάλλου το κυριολεκτικό και μεταφορικό ταξίδι μετάβασης του Δράκουλα, σε κάτι καινούριο για τον ίδιο.
Η συμβολή του κάθε νέου χαρακτήρα σε αυτό το επεισόδιο είναι καίρια, κανένας δεν είναι περιττός και όλοι έχουν να εξυπηρετήσουν ένα σκοπό για την ιστορία αλλά και για τον ίδιο τον κόμη. Τα συμβάντα παίζουν σαν να βλέπουμε ένα μυστήριο της Agatha Christie, όπου οι θεατές εκ των προτέρων ξέρουν ποιος είναι ο δράστης, αλλά το κλειδί του μυστηρίου είναι καλά κρυμμένο και μέχρι το τέλος, κανείς, μόνο να μαντεύει μπορεί.
Στο τρίτο και τελευταίο επεισόδιο «The Dark Compass», γίνεται η αναμενόμενη ριζική αναμόρφωση του μύθου. O κόμης Δράκουλας φτάνει στον προορισμό του, την Αγγλία – όχι όμως σε μια βικτοριανή κοινωνία, απεναντίας βρίσκεται πια στην σύγχρονη εποχή, στο σήμερα. Ο Δράκουλας καταφέρνει να εκσυγχρονιστεί με ευκολία. Αποκτάει μια διαφορετική διάσταση, έχοντας ενστερνιστεί σε κάποιο βαθμό τις ηθικές αξίες της εποχής, γίνεται πιο προσιτός και ένας χαρακτήρας με τον οποίο οι θεατές μπορούν πιο εύκολα να συνδεθούν. Δεν χάνει βέβαια την όρεξη του για φόνο και αίμα και για αυτόν τον λόγο είναι ξεκάθαρα πια, ο αντιήρωας της δικιάς του ιστορίας.
Ο σκοπός πάντοτε με το βιβλίο ήταν ένα αρχαίο τέρας να ταξιδέψει στην σύγχρονη μητρόπολη του αναγνώστη. Οι Gatiss και Moffat καταφέρνουν με επιτυχία, ιδιαίτερα στο τρίτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας τους, να αναδείξουν έναν νεωτεριστή Δράκουλα αλλά και να επανεξετάσουν τον μύθο των βαμπίρ, δίνοντας ευφυείς εξηγήσεις για την πραγματική φύση του κόμη, μέσω της αντιζηλίας του με την Agatha Van Helsing, η οποία επιστρέφει στην ιστορία με ευρηματικό τρόπο. Ο Δράκουλας παλεύει με τις μνήμες και το «φάντασμα» της αντιπάλου του, συνειδητοποιεί επιτέλους το νόημα της ύπαρξης του και καθορίζει το πεπρωμένο του.
Η σειρά αποδίδει φόρο τιμής στο μυθιστόρημα, ειδικά στα πρώτα δύο επεισόδια, ωστόσο αυτή η ιδιαίτερη εκμοντερνισμένη ερμηνεία της ιστορίας και ο εικονοκλάστης κόμης Δράκουλας, μπορεί να ικανοποιήσει και τον πιο σκληροπυρηνικό «purist». Είναι μια επιστολή αγάπης στον Δράκουλα και τον θρύλο του, αλλά αρκετά διαφορετικό και ιδιαίτερο από οτιδήποτε άλλο σχετικό έχουμε δει.
Μοιραστείτε το άρθρο μας
Σχετικά με τον Author
Η ζωή του φαίνεται να βρίσκεται σε beta version, το οποίο βασικά σημαίνει «ακόμα δεν λειτουργεί». Για αυτό αναζητά καταφύγιο στα σινεμαδάκια της Αθήνας και την θαλπωρή της μεγάλης οθόνης. Αδιόρθωτος σινεφίλ και παθιασμένος με την τέχνη, το γιατί επέλεξε να γίνει Software Engineer, μόνο αυτός το ξέρει .
